عکاس جاستین زول با استفاده از یک میکروسکوپ تصویر‌هایی مسحورکننده از دنیای پنهانی کریستال‌ها خلق کرده است. در ادامه با میلی‌لب همراه باشید.
جاستین زول (Justin Zoll)، عکاس باتجربه، از شش سال گذشته با استفاده از یک میکروسکوپ دست‌دوم Olympus BH2 به دنیای میکروگرافی کریستال‌ها وارد شد. یکی از دوستانش او را با تصویربرداری از کریستال‌ها آشنا کرد و او بی‌درنگ مسحور جذابیت این کار شد. زول عاشق فرآیند آزمایش و خطا در ترکیب حلال‌ها و نمک‌ها شد که ترکیبات بسیار زیبایی ایجاد می‌کردند ولی با چشم غیر مسلح نمی‌توان آنها را مشاهده کرد. وقتی همه‌گیری کووید-۱۹ شیوع پیدا کرد، زول ناگهان فرصت کافی برای آزمایش با تجهیزات آزمایشگاهی خانگی موقتش را پیدا کرد.
در عکس‌های زول، ساختارهای هر کریستال به‌طور طبیعی رنگ‌های سرزنده‌ای ایجاد می‌کنند که هیچ‌گونه ویرایش‌های رایانه‌ای به آنها اضافه نشده است. او می‌گوید: «اگر از طریق میکروسکوپ نگاه کنید، این دقیقاً همان چیزی است که می‌بینید»، اگرچه از هر صحنه چندین عکس می‌گیرد تا جلوه‌ای پانورامایی ایجاد کند. جالب اینجا است که زول هیچ سابقه‌ای در شیمی یا فیزیک ندارد، اما از زیبایی علم لذت می‌برد. او می‌گوید: «ریاضیات ساده ساختارهای مشابهی را ایجاد می‌کنند، از کیهان گرفته تا چیزی که در اتاق خوابم زیر میکروسکوپ به آن نگاه می‌کنم.»
در ادامه، عکس‌های خیره‌کننده‌ی وی از دنیای کریستالی میکروسکوپی را ببینید.
کافئین محلول در آب است و برای متبلور شدن باید در آب حل شود. اما آب کشش سطحی بالایی دارد. برای پخش کردن محلول، زول به آرامی با نوک پیپت (pipette) آغشته به یک سورفکتنت (surfactant)، در این مورد مایع ظرفشویی، به محلول ضربه می‌زند.
آسکوربیک اسید یا همان ویتامین C یکی از اولین موادی بود که زول از آن عکس گرفت. آسکوربیک اسید باتوجه به غلظت‌اش در محلول، شکل‌های کریستالی متنوعی از جمله این ساختارهای مارپیچی زیبا را ایجاد می‌کند.
زول هنگام ترکیب اسیدهای آمینه ال-گلوتامات (L-glutamate) و بتا آلانین (beta-alanine)، معمولاً این مخلوط را در الکل حل می‌کند و آن را روی یک صفحه‌ی داغ خشک می‌کند. رنگ‌های زمردی و طلایی ایجادشده برای کریستال‌های اسید آمینه نسبتا کمیاب هستند و به ساختار آنها بستگی دارند.
پس‌زمینه‌ی سبز-آبی این تصویر توسط لایه‌ای از کریستال‌های سولفامیک اسید (sulfamic acid) تشکیل شده است. شکل‌های ستاره‌ای در تصویر، کریستال‌های متبلور وانیل مصنوعی هستند. زول می‌گوید اگر کریستال‌های وانیل به رشد خود ادامه دهند، در عرض چند ثانیه کل تصویر را فرا می‌گیرند.
نفتالین (naphthalene)، ماده اصلی موجود گلوله‌های دفع حشرات لباس‌ها و پارچه‌ها است. زول لایه‌های نازک نفتالین را تراشید، ذوب کرد و نور پس‌زمینه‌ی پلاریزه‌شده را به آن تاباند.
منتول (menthol) بسیار نزدیک به دمای بدن انسان – حدود 98 درجه فارنهایت – ذوب می‌شود. زول می‌گوید می‌توانسته کریستال منتول را با نگه‌داشتن آن در کف دست و فشردن آن ذوب کند. با این حال، منتول به‌سرعت هم به حالت تبلور برمی‌گردد. هنگامی که منتول ذوب شد، او تنها چند ثانیه فرصت داشت تا یک عکس ثبت کند.
گاهی اوقات بتا آلانین و ال-گلوتامات کریستال‌های ضخیم‌تر و بافت‌دارتری مانند آنچه در این عکس نشان می‌بینید تشکیل می‌دهند. نتیجه طیف وسیعی از قله‌ها و دره‌ها به رنگ قرمز تیره است.
شکل‌گیری این کریستال‌های شیرین‌کننده‌ی میوه‌ی مانک حدود یک ماه طول کشید. میوه مانک حاوی ترکیبی به نام موگروسید است که خاصیت شیرین‌کنندگی دارد. با وجود طعم شیرین، موگروسید ساختار شیمیایی بسیار پیچیده‌تری نسبت به شکر معمولی دارد و در زیر میکروسکوپ بسیار متفاوت به نظر می‌رسد.
کوآنزیم Q10 ماده‌‌ی شیمیایی است که به‌طور طبیعی در کبد، کلیه‌ها و قلب انسان وجود دارد. نوار موجود در این تصویر احتمالاً به دلیل اختلال در فرآیند تبلور ایجاد شده است، مانند زمانی که شخصی به آرامی روی یک اسلاید فوت می‌کند.
جاستین زول پودر گوگرد را ذوب کرد و اجازه داد یک لایه نازک روی یک اسلاید میکروسکوپ تبلور مجدد پیدا کند. او باید کنترل دقیقی روی دمای ذوب اعمال می‌کرد، در غیر این صورت مایع شروع به دود می‌کند و مانند تخم مرغ‌های گندیده بدبو می‌شود.
